Jest to zbiór pism ułożonych w odpowiednim porządku, dzieła prawnicze jurystów rzymskich.
Obejmuje usystematyzowane przedstawienie prawa rzymskiego D. Justyniana to jeden z działów (zwodów) „Corpus Juris Civilis” – kodyfikacji prawa dokonanej na polecenie cesarza Justyniana I Wielkiego, sporządzony w 530-533 roku przez specjalną komisję, na której czele stanął Tribonianus. Należy wiedzieć, że jej zadaniem było dokonanie wyboru odpowiednich ustępów spośród pism najlepszych prawników.
W razie konieczności usunięcia sprzeczności lub unowocześnienia części regulacji prawnych komisja mogła odpowiednio przeredagować tekst lub uzupełnić go o własne unormowania. Nie mogła jednak komentować zapisów. Dopisywanie komentarzy było surowo zabronione. Wykorzystując prace 39 prawników (wbrew nakazowi również spoza grupy wskazanej przez cesarza), członkowie komisji stworzyli z około 2000 pism 50 ksiąg. Księgi dzieliły się na tytuły zawierające pojedynczy ustęp lub ustępy z pism poszczególnych prawników. Warto wiedzieć, że członkowie komisji opracowali tzw. masy: sabiniańską („libri ad Sabinum” – objaśnienia pism Sabina), edyktalną („libri ad edictum” – komentarze do edyktu), papiniańską (przede wszystkim „quaestiones” i „responsa” Scaevoli, Papiniana i Paulusa). Powstał także tzw. appendix, na który złożyły się ustępy z mniej znanych pism.
Wszystkie zapisy zyskały moc prawną na podstawie konstytucji (dekretu) wydaną przez władcę w 533 roku.
